استفاده از باکتري‌ها براي درمان تومورها


 

ترجمه: فرشته آل‌علي




 
با ظهور علم نانوتکنولوژي محققان در پي آن هستند که يک وسيله ميکروسکوپيک ابداع کنند تا در جريان خون به حرکت درآمده و مستقيما با بافت‌هاي هدف مثل تومور برود تا درمان به‌طور دقيق انجام بگيرد.
محققان دانشگاه پلي‌تکنيک مونترال کانادا از باکتري‌هاي زنده شناور استفاده کرده و آ‌نها را به يک مهره کوچک ميکروسکوپيک متصل کرده‌اند تا اين دو با هم در جريان خون هدايت شوند. در اين طرح از خصوصيت حرکتي طبيعي باکتري براي به حرکت درآوردن وسيله ميکروسکوپي استفاده شده است و براي هدايت آن در درون بدن از MRI کمک گرفته شده است.
در اين طرح از باکتري‌هايي استفاده شده است که به‌طور طبيعي حاوي ذرات مغناطيسي هستند. در طبيعت اين ذرات به باکتري‌ها کمک مي‌کند تا به درون آب‌هاي عميقي که دور از اکسيژن است به حرکت درآيند. اين ذرات کوچک زنجيره‌اي تشکيل مي‌دهند که مثل سوزن مغناطيسي فشرده عمل مي‌کند. پروفسور مارتل، رييس اين تيم تحقيقاتي معتقد است با تغيير ميدان مغناطيسي اطراف باکتري با استفاده از سيستم ديگري که به دستگاه MRI متصل است مي‌توان کاري کرد باکتري‌ها در جهتي که ما مي‌خواهيم در درون جريان خون به حرکت درآيند.
باکتري‌هايي که در اين تحقيق در درون جريان شناور شدند با استفاده از دنباله‌هايي پيچ‌مانند يا همان فلاژل به حرکت درمي‌آيند بنابراين سرعت و قدرت آنها بيشتر از ساير باکتري‌هاست. نکته مهم‌تر اينکه قطر آنها تنها دو ميکرون است بنابراين به حد کافي کوچک هستند که از کوچک‌ترين عروق خوني بدن عبور کنند. اين تيم تحقيقاتي مهره پليمري مورد نظر را در اندازه‌ 150 نانومتر تهيه کردند و تحت پوشش آنتي‌بادي‌هايي قرار دادند که باکتري‌ بتواند به اين آنتي‌بادي‌ها بچسبد. در نهايت محققان طوري برنامه‌ريزي کردند تا مهره موردنظر به نحوي اصلاح شود که بتواند داروهاي از بين برنده تومور سرطاني را حمل کند.
محققان اين طرح بر اين باورند که طبيعت راه‌حلي استثنايي براي شناور کردن ذرات‌ريز در درون بدن به آنها نشان داده است. اين روش در موش و خرگوش با موفقيت انجام شده است. اين قايق باکتريايي نمي‌تواند به تنهايي در عروق خوني بزرگ حرکت کند چون جريان خون در اين عروق بسيار شديد است.
براين اساس محققان اين تيم تحقيقاتي از وسيله‌اي ظريف اما بزرگ‌تر با خاصيت مغناطيسي استفاده کرده‌اند تا ذرات مورد نظر حتي در عروق بزرگ‌تر حرکت کرده و به تومور نزديک شوند. سرعت اين ذره مغناطيسي 200 ميکرون در ثانيه است و دانشمندان در پي آن هستند اين ذره را با سيستم قلبي تلفيق کنند تا به نتايج مطلوب‌تري برسند. در درمان تومورهاي سرطاني اگر دارو به طور سيستميک مصرف شود مي‌تواند به ساير سلول‌ها آسيب برساند. در حالي که اگر بتوان دارو را فقط به تومور رساند عوارض به حداقل رسيده و درمان کامل‌تري انجام مي‌شود.
منبع:www.salamat.com